Kal Marks voelt als de tedere, melancholieke versie van de krochten van de Hel. Met demonische, soms Dead Moon-achtige vocalen die zich blootgeven en, desondanks de ruwheid, hartroerend aanvoelen. Niet alleen in zang schiet de muziek ook alle kanten uit, de nummers zijn slim geschreven als een klassieke symfonie die op dubbele snelheid afgespeeld wordt. De noisy gitaarmuziek met een punk mentaliteit is een unieke gedaante in de geesteswereld van de hardere stijlen.
Kal Marks feels like the tender, melancholic version of the bowels of hell. With demonic, almost Dead Moon-like vocals that expose their emotional awareness inside their rough exterior. The vocals are not the only thing that tumbles like a pinball machine, the songs are cleverly written as a classical symphony that’s played at twice its speed. The noisy guitar music has a punk-like mentality and is a unique embodiment of its genre.