Archieven: acts

De drukkende, gespannen en dreigende postpunk van Scrounge is als een donderwolk, of als de dikke lucht die je ademt op een hete zomerdag. Hun duistere nummers voelen altijd alsof er gevaar op de loer licht, de dreiging van geweld door geluid. Scrounge is zwaar maar luchtig, donker maar met licht aan het eind van de tunnel, melodisch maar precies rauw genoeg om een ruwe punkband te zijn.

Bleach Lab is in essentie een dreampop band, maar experimenteert graag door op elke nieuwe release te proeven van verschillende genres. Hun sound is warm en samengesteld uit galmende gitaren met mistige zang. Met een handvol singles en ep’s hebben ze hun gave voor songwriting al aardig bewezen, later dit jaar zal hun debuutalbum uit worden gebracht.

The Homesick zou goed één van de beste Nederlandse bands van de afgelopen jaren kunnen zijn. Sinds de release van hun eerste EP Television in 2013 heeft het Dokkumse trio elk rand opgezocht, elk genre overschreden en elke norm aan stukken geslagen. The Homesick is een bal van eindeloze creativiteit en de bandleden lijken precies te doen waar zij zin in hebben, iets dat alleen maar valt toejuichen.

Het Berlijnse trio Meagre Martin smelt elementen van lo-fi, aanstekelijke Americana, folk en indie samen. Frontvrouw Sarah Martin ontdekt nieuw lagen van nostalgie en rouw door lyrisme, uitmondend in een culminatie van spirituele genezing. Hun timide en soulvolle muziek heeft het unieke vermogen om tegelijkertijd verdrietig als hoopvol te zijn.

Mary in the Junkyard is het geesteskind van Clari FT. Het zijn poëtische moderne verhalen over liefde, lust en innerlijke demonen. De muziek is engelachtig en edgy, heerlijk melancholisch en rauw. De charmante eerlijkheid laat je vanaf de eerste seconde verliefd worden. Ontdaan van alle digitale vlakheid worden er tedere nummers, recht uit de ziel onthuld.

De experimentele UK art-pop band Pozi lijkt compleet verloren te zijn geraakt in de ruimte. De band haalt zowel invloeden uit moderne pop muziek als uit dub, jungle en drum & bass, resulterend in een gestoorde liefdesbaby tussen Baxter Dury en Thievery Corporation. Pozi vloeit van een elektronische postpunk-achtige versie op hun in 2023 uitgekomen single Pest Control, tot het complete spaced-out laatst uitgebrachte nummer What You Came For. En allebei is het om je vingers bij af te likken.

The experimental UK outfit Pozi is completely lost in space. This art-pop band draws heavy influences from contemporary pop music, as well as dub, jungle and drum & bass, generating a twisted lovechild between Baxter Dury and Thievery Corporation. Flowing from electronical post-punk’esque vibes on the 2023 single Pest Control, to a completely spaced out sound on their latest track What You Came For that we couldn’t even begin to describe. Either way, it’s finger-licking good.

Boven een ‘chicken shop’ in West-Londen waar alle vijf de leden van Lip Filler samenwonen, is hun onderscheidende brouwsel van scherpe indie-rock en rauwe, naar de ‘noughties’ neigende dance-punk geboren. Elk nummer dat ze tot nu toe uitbrachten voelt als een kleine op zichzelf staande entiteit, dat toch steeds onmiskenbaar Lip Filleris. Radiovriendelijke en tegelijkertijd edgy popnummers met rap-vocalen die perfect hadden gepast op MTV net na de millenniumwisseling.

The Orielles lijken al jaren in een ruimteschip rond te reizen om op nieuwe planeten te grooven en te spelen met de zwaartekracht. Hevig geïnspireerd door 60s experimentele tape-loop opnames en Brian Eno’s legendarische Oblique Strategy-kaarten ontgroeiden ze hun garage/indierock periode van 2018 en ontstond er een wavy en dansbare disco/post-punk/indierock interstellaire supergroep. 

The Orielles have been traveling on a space vessel for years now, discovering planets and grooving on the space-time continuum. Heavily inspired by 60s experimental tape loop recordings and Brian Eno’s legendary Oblique Strategy card deck, they grew out of their 2018 garage/indie era and emerged as a wavy and hazy disco-meets-postpunk-meets-indierock interstellar supergroup.

Really Big Really Clever is vooral heel en luid, snel, als een absolute kanonskogel. Het kwartet heeft tot nu toe één nummer uitgebracht, maar later dit jaar komt hun debuut vol razende en hoge-snelheid-punkrock-bangers uit. Hun scheurende gitaren en allesvernietigende ritmesectie werken naadloos samen om zichzelf te veranderen in een massavernietigingswapen. Dit is melodische (garage)punk in zijn puurste vorm.

Really Big Really Clever is really loud, really fast and really fucking out of control. The quartet released one single so far, but an album full of frantic, fast-paced punk rock bangers is coming our way later this year. Their grinding guitars and everything-destroying rhythm section tie together seamlessly into a weapon of mass destruction. This is melodic (garage)punk in its purest form.

The Tubs is een van de vele bands die herrezen uit de as van de Welshe noisepop-band Joanna Gruesome. In de muziek van de inmiddels in Londen woonachtige band klinkt het geluid van Bob Mould’s Sugar door met elementen van postpunk, traditionele Britse folk en jaren 80-indiepop. Strak en dynamisch voeren The Tubs bij elke show haast onmerkbaar de spanning op.

The Tubs are one of many bands to rise from the ashes of Welsh noise pop band Joanna Gruesome. The music of the now London-based band echoes the sound of Bob Mould's Sugar with elements of post-punk, traditional British folk and 80s indie pop. Tight and dynamic, The Tubs almost imperceptibly increase the tension at every show.